پسرم ! چهار چیز را از من یاد گیر و چها چیز را به خاطر سپار ، که تا به آنها عمل می کنی زیان نمی بینی .
و به خاطرت بسپار که
از شهدای کربلاست. او غلامی از طایفه ی «بنی مدینه» بود و در کوفه می زیست و از شیعیان اهل بیت بشمار می آمد. نام او سالم بن عمرو بن عبدالله مولی بنی مولی بنی المدینه کلبی، و اهل کوفه می باشد. بنی المدینه تیره ای از بنی کلب قضاعة است و زید بن حارثه صحابی معروف از این تیره بوده است.
او شیعه ای شجاع، سوارکاری نامدار و از یاران خالص حضرت مسلم بوده است که با آن حضرت، قیام کرده و بعد از شهادت مسلم علیه السلام سالم، دستگیر شده و موفق به فرار از چنگ ابن زیاد گشته و در میان قبیله اش مخفی شد. تا این که خبر ورود حضرت امام حسین علیه السلام به کربلا را شنیده و همراه مجاهدین بنی کلب به خدمت امام علیه السلام رسیدند. او در روز عاشورا به فیض شهادت نایل آمد. و در زیارت ناحیه مقدسه نامش وارد است: «السلام علی سالم مولی بنی المدینه کلبی».
منبع: http://wiki.ahlolbait.com
عبد الله بن سنان می گوید : از امام صادق (ع) پرسش نمودم که آیا ملائکه افضلند یا بنی آدم ؟
حضرت در پاسخ از جدش علی (ع) حدیث نمود که فرموده است : خداوند در ساختمان ملائکه ، عقل را بدون شهوت مستقر ساخته است و در حیوانات شهوت بدون عقل را . اما در اولاد آدم ، عقل و شهوت را با هم و در کنار هم قرار داده است . هر انسانی که عقلش بر شهوتش پیروز گردد بر تر از فرشته است و هر انسانی که شهوتش بر عقلش غلبه کند ، بد تر و پست تر از حیوان است .
منابع : وسائل جلد 4
کتاب جهاد / باب وجوب غلبه العقل /صفحه 29
الیاس (ع) ، (در هنگام گریختن از چنگ جبار زمان) به خانه زنى از بنى اسرائیل وارد شد که پسرى بیمار به نام الیسع بن اخطوب داشت. آن زن الیاس را پناه داد و خبرش را پنهان داشت. الیاس براى فرزند او دعا کرد و شفا یافت. از آن پس الیسع تابع مرام الیاس گشت و به او ایمان آورد و تصدیقش نمود و همراهى کرد و به هر کجا مى رفت ملازم او بود. ثعلبى سپس داستان به آسمان رفتن الیاس را ذکر کرده اضافه مى کند که: در این هنگام یسع او را بانگ زد که اى الیاس حالا که مى روى تکلیف مرا معلوم کن، و مرا براى روزگار تنهاییم دستورى ده. الیاس از آسمان کساى خود را انداخت، و همین کساء علامت جانشینى یسع براى الیاس در میان بنى اسرائیل بود. آن گاه مى گوید: خداوند به فضل خود یسع (ع) را به نبوت و رسالت به سوى بنى اسرائیل مبعوث نمود. و به وى وحى فرستاد، و او را به همان نحوى که بنده خود الیاس را تایید مى کرد تایید فرمود، و در نتیجه بنى اسرائیل به وى ایمان آورده و او را تعظیم نموده در هر پیشامدى رأى و امر او را متابعت مى کردند، و بدین منوال تا یسع در میان بنى اسرائیل زنده بود حکم خداى تعالى در بین آنان نافذ و مجرى بود.
با این همه، مأموریت اصلى الیسع هنگامى آغاز مى شود که از سوى الیاس به جانشینى منصوب مى شود و خدا نیز او را به رسالت مبعوث مى فرماید: «و قیل انه استخلف الیسع على بنى اسرائیل ... و بعث الله الیسع رسولا فامنت به بنواسرائیل و عظموه و انتهوا الى امره» گفته شده که الیسع به جانشینى براى رهبرى بنى اسرائیل منصوب شد و خداوند او را رسول این قوم قرار داد، پس بنى اسرائیل بدو ایمان آورده و بزرگش داشتند و فرمانش پذیرفتند .
منبع:دایره المعارف طهور
کسانی که در باطن با ایمان و در عمل نیکو کار هستند ، خداوند مهر آنها را در قلوب مردم قرار می دهد و در جامعه عزیز و محبوبشان میسازد .
سوره مریم / آیه 96